SZLIFIERKI DO PŁASZCZYZN JANUS

Szlifierki do płaszczyzn tzw. magnesówki pozwalają na prostoliniową obróbkę wzdłuż ruchu stołu i prostoliniową lub profilową obróbkę w przekroju poprzecznym przedmiotu. Szlifierki mniejsze o skoku do 800 mm mają zwykle stół krzyżowy, zamontowany na podstawie, służący do przesuwu poprzecznego. Przy szlifierkach ciężkich, o skoku stołu nawet do kilku metrów, posuw poprzeczny odbywa się przez przesuwanie wrzeciennika ściernicy, zawsze wyposażonego w pionowy ruch dosuwu ściernicy. Mocowanie przedmiotów odbywa się najczęściej na stołach z uchwytami magnetycznymi lub elektromagnetycznymi w których pole magnetyczne wytwarzane przez cewki przyciąga przedmiot do powierzchni. Dlatego też uchwyty tego typu mają zastosowanie tylko do mocowania przedmiotów z materiałów ferromagnetycznych.

Najczęściej spotykane szlifierki po szlifierkach magnesowych to: szlifierki kłowe do wałków, szlifierki bezkłowe, szlifierki do otworów, szlifierki ostrzałki służące do ostrzenia narzędzi.

Szlifierki przeznaczone są w szczególności do obróbki wykańczającej przedmiotów stalowych ulepszonych cieplnie przy małych naddatkach obróbkowych za pomocą ściernic. Przy zastosowaniu szlifowania można też dokonywać obróbki materiałów o różnej twardości: stopów metali lekkich i nieżelaznych, stali miękkich, węglików spiekanych, tworzyw sztucznych i naturalnych. Najczęściej stosowanymi materiałami ściernymi są: korund lub elektrokorund Al2O3, węglik krzemu SiC, węglik boru B4C, regularny azotek boru B4N i diament. Podczas szlifowania zespoły szlifierek wykonują następujące ruchy główne: ruch obrotowy ściernicy, ruch wgłębiający ściernicę w przedmiot szlifowany czyli dosuw, posuw poprzeczny i posuw wzdłużny.